A toyota

De Toyota Landcruiser... een barrel uit de jaren '70 die gebruikt wordt voor de Muskussafari. Althans, wanneer hij het doet. Want sinds ik hier ben is er het een en ander gebeurd:

• Band rechtsvoor was bijna plat. Verholpen door bij te pompen


• Koplamp kapot. Inmiddels vervangen


• Accu leeg omdat Dineke vergeten was het licht uit te doen


• Het linkervoorwiel viel eraf terwijl Johan ermee reed. Gelukkig geen ongelukken, maar wel een reparatie nodig.


• Na die reparatie waren er nieuwe schroeven nodig voor dat voorwiel. Die moesten apart besteld worden en dat duurde ruim een week.


• En toen brak het pookje van de ruitenwisser. Een nieuwe wordt besteld.

En er zit een nieuw gat in de carrosserie. Maar dat valt nauwelijks meer op. Goed, de Toyota is dus een mooi-weerauto geworden en gisteren bleek mijn wandeltocht niet door te gaan wegens onvoldoende animo. Dus besloot ik lekker te gaan cruisen met de Landcruiser. Åmotan was het doel, een gebied met verschillende watervallen. Eerst verkeerd gereden (terwijl ik op presentaties zelf vertel hoe je er moet komen), maar uiteindelijk toch gevonden. Bij de afslag stond een jongen met rugzak die wel een lift kon gebruiken. Het was Matthias, een zanger uit Berlijn, die in verschillende coverbandjes zingt. Was gezellig, dus we hebben samen een rondje gelopen om een meer in het gebied.

Toen we terugkwamen bij de parkeerplaats was het etenstijd in de pittoreske hut. We wilden mee-eten, maar 240 kronen voor een maaltijd was toch wat veel van het goede. Het alternatief? Rømmegrøt voor 90 kronen. Ik dacht: "laat ik het maar weer proberen, misschien is het toch lekker". Een half bordje en vele moddervette happen met veel te veel suiker om de smaak te verbloemen later gaf ik de strijd op. Rømmegrøt is not my style. Matthias heeft zijn tentje daar in de buurt opgezet en ik ging terug naar mijn trouwe Toyota. Toen ik bij de auto aankwam was het licht aan en de accu half leeg. Oeps, weer vergeten.

Toen ik thuiskwam waren er in het hotel nog wat restjes visbuffet met salade, toch stukken lekkerder dan die pap. Thuis nog wat gelezen en toen naar bed gegaan. Ik sliep bijna toen ik op schrok: "Het licht van de Toyota!" Ik kon me niet herinneren dat ik het had uitgedaan. Er was inmiddels ruim drie uur verstreken... in mijn nachtjapon liep ik naar het kantoor. Daar stond een donkere auto. Ojee... En het licht stond gewoon uit.