... komt later

Vanochtend hoorde ik Gunnveig bij mijn bed, de vrouw van de baas. Het duurde even voor ik weer bij mijn positieven was. Ze vroeg naar Dennis. Dennis? Oja, die ging vanochtend op Trondheimtocht... met de bus van 6:25... Ik wist niet waar hij was, kon ook niet echt helpen en viel weer in slaap.

8:30, de wekker. Een bijna vrije dag, behalve dat ik Pål Magnus naar het beginpunt van de muskussafari moest rijden. Hij is de enige gids die geen rijbewijs heeft, vandaar. Gauw nog een ontbijtje gegeten en op en neer gereden. Thuis aangekomen voelde ik me toch niet zo lekker en ben mijn bed weer ingedoken.

De drie mensen die zich hadden opgegeven voor de Trondheimtocht zijn naar Trondheim gegaan zonder Dennis. Ik heb hem vanochtend even gezien maar hij ligt nu weer in bed, geloof ik.

Maar het was wel echt een leuk feestje!