Ik zat van 10 juni tot en met 31 augustus in Noorwegen. Heel stoer natuurlijk, een klein meisje dat in een grote Toyota toeristen rondleidde. Dit is het verslag!

06 augustus, 2005

Een eindje rijden

Zo... eerst ging ik een stukje uit rijden met de Toyota. Op een bijna lege parkeerplaats dacht ik eens flink los te kunnen gaan door hard achteruit te draaien. Helaas is een bijna lege parkeerplaats niet hetzelfde als een lege parkeerplaats; in dit geval was het verschil dat er een aanhangwagentje stond met een uitstekende reflector, waartegen ik precies met mijn achterlicht tot stilstand kwam. Krrr... hoorde ik en ik stapte uit om de schade op te nemen. De behuizing van mijn achterlicht lag in stukjes op de grond, maar de aanhanger was helemaal heel en het achterlicht zelf deed het nog.

Maargoed, toch wel schade gemaakt door mijn eigen stomme schuld. Die aanhanger had me toch niks misdaan. Omdat het weekend was en er dus geen mensen op kantoor zijn en de garage ook gesloten is leek het me het beste de scherven er eerst provisorisch op te plakken en het verhaal maandag uit te leggen en te kijken of de garage deze reparatie meteen mee kon pakken. We hebben immers al een afspraak staan voor vrijdag, waarop ze het nieuwe ruitenwisserpookje gaan monteren alsmede de twee onderdelen die tijdens het autowassen zijn afgevallen. Ik aan de slag met plakband. En wat zie ik: gele randen aan de scherven. Randen van opgedroogde Bison-kit. Wat nou schade? Die behuizing lag al aan gruzelementen. Het zal nog een flinke kluif worden om iets origineels kapot te maken aan die auto.

Na het receptionistenspreekuur met Dennis naar de boerderij voor het volgende stukje rijden: ditmaal op een paard. Nou blijkt een paard best een eenvoudig vervoermiddel, als je al wat andere kent: je stapt erop als een fiets, en doet je voeten in de toeclips. Sturen en remmen doe je allebei met je handen, zoals bij varen. Gas geven doe je met je voeten, zoals bij een auto. En het is een semi-automaat: hij heeft 3 versnellingen en schakelen gebeurt automatisch als je sneller gaat, maar je kunt ook helpen door een tikje op het gaspedaal te geven. Oh en hij heeft ook nog voicerecognition.

Een nadeel is dat een paard precies weet waar hij moet lopen zodat 'ie zelf geen last heeft van bomen en takken. Helaas zit ik dan bovenop het paard en houd 'ie daar geen rekening mee. Maar het was een mooi gebied! Mooie rotspartijen, laatste vlekjes sneeuw, een bergmeertje met een eilandje erin. Heel weids en indrukwekkend!

Jeg liker faktisk hester! (Ik vind paarden aardig / Ik vind Hester aardig)

Wat ik me nu nog afvraag: zou je van paarden ook zadelpijn kunnen krijgen?